Έντονη ήταν η παρουσία του ελληνικού στοιχείου στο 63ο φεστιβάλ κινηματογράφου στο Βερολίνο, το οποίο διήρκεσε 10 ημέρες. Ο κριτικός τέχνης Ιάκωβος Γωγάκης μιλά στο metrogreece.gr για την ταινία που κέρδισε την Χρυσή Άρκτο, για την πιο συγκινητική στιγμή του φεστιβάλ αλλά και τις ελληνικές συμμετοχές στη Berlinale.
“Στη φετινή διοργάνωση διαγωνίστηκαν 19 ταινίες για το μεγάλο βραβείο για την Χρυσή Άρκτο. Αν και σε γενικές γραμμές δεν υπήρξε η πολύ δυνατή ταινία που θα ξεχώριζε με τη μία, όπως για παράδειγμα πριν 2 χρόνια με το « Ένας Χωρισμός» του Ιρανού Ασγκάρ Φαραντί τα βραβεία που δόθηκαν θα τα χαρακτήριζα δίκαια. Η κριτική επιτροπή επέλεξε να βραβεύσει ταινίες που έχουν να κάνουν με συνθήκες χωρών.
Το «Child’s Pose» που κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο (Χρυσή Άρκτο) είναι ένα κοινωνικό δράμα που επικεντρώνεται σε μια γυναίκα που ελέγχει πλήρως τον 30χρονο γιό της μέχρι τη στιγμή που ο νεαρός κατηγορείται για το ανθρωποκτονία έπειτα από τροχαίο ατύχημα.
Την Αργυρή Άρκτο Καλύτερης ταινίας κέρδισε το «An Episode in the Life of an Iron Picker», μια ταινία που κατηγορεί ευθέως το κράτος της χώρας του και τους πολίτες για έλλειψη αλληλεγγύης και σκληρό ατομικισμό.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η πιο συγκινητική στιγμή του φεστιβάλ, όταν ο Ιρανός Τζαφάρ Παναχί, κέρδισε το βραβείο καλύτερου σεναρίου. “Ο Παναχί θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους Ιρανούς σκηνοθέτες και βρίσκεται εδώ και 3 χρόνια σε κατ’οίκον περιορισμό από το καθεστώς του Αχματινετζάν. Πέρυσι έστειλε στις Κάννες ένα usb κρυμμένο μέσα σε ένα κέικ. Ήταν πραγματικά ένα μικρό αριστούργημα που λεγόταν«This Is Not a Film» γυρισμένο στο σπίτι του. Φέτος, στο Βερολίνο παρουσιάστηκε η « Κλειστή Κουρτίνα», όπου ένας άντρας μπαίνει στο σπίτι του και κλείνει όλες τις κουρτίνες. Κάτι κρύβει. Δεν είναι τίποτα σπουδαίο. Μέσα στο σπίτι υπάρχει ένας σκύλος. Θα μου πείτε, και τι τόσο περίεργο να υπάρχει μέσα σε ένα σπίτι ένα κατοικίδιο; Γιατί ανάμεσα σε όλα τα άλλα στο Ιράν δεν επιτρέπεται και η ιδιοκτησία σκύλων.
Tο βραβείο πρώτου γυναικείου ρόλου απονεμήθηκε στη Χιλιανή Παουλίνα Γκαρσία για το φιλμ Gloria.”Θεωρείται μια από τις καλύτερες ηθοποιούς της Χιλής, με καριέρα στο θέατρο που ερμηνεύει όλους τους μεγάλους ρόλους του σύγχρονου ρεπερτορίου. Για εμάς που πρώτη φορά την βλέπαμε, μαγνητίζει τα βλέμματα μας από την αρχή μέχρι το τέλος. Είναι μια αξιαγάπητη παρουσία μπροστά στο γυαλί και εισχωρεί βαθιά στην ψυχοσύνθεση εκείνων των ανθρώπων που η ψυχή τους αναζητεί έναν άλλου είδους παράδεισο.”
Την ίδια ώρα, σημαντική ήταν και η ελληνική παρουσία στο φετινό φεστιβάλ. Οι 4 ταινίες που συμμετείχαν στην Berlinale τοποθετήθηκαν στο λιγότερο προβεβλημένο τμήμα της διοργάνωσης που λέγεται «Forum», χωρίς να τους δίνεται η δυνατότητα να διεκδικήσουν κάποιο βραβείο κάνοντας ωστόσο το ελληνικό σινεμά ακόμη πιο εμφανές στον παγκόσμιο χάρτη. “Έντονο χειροκρότημα απέσπασε η “Αιώνια Επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά” της Ελίνας Ψύκου. Κεντρικό πρόσωπο είναι ένας τηλεοπτικός παρουσιαστής που βλέπει την καριέρα του να παραπαίει και αποφασίζει να σκηνοθετήσει την απαγωγή του. Τα βλέμματα όλων έκλεψε το τελευταίο μέρος της τριλογίας των λεγόμενων Before( Before Midnight) που προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού με τον Ίθαν Χοκ την Ζίλι Ντελπί που γυρίστηκε εξ’ολοκλήρου στην Ελλάδα και με συμμετοχή ελληνικού καστ. Η ταινία αυτή θεωρώ ότι ήταν μια από τις καλύτερες της διοργάνωσης και θεωρώ δεδομένο ότι θα συζητηθεί έντονα όταν ανοίξει στις αίθουσες της Ευρώπης και Αμερικής”.