Σύμφωνα με το πόρισμα της θανατικής ανακρίτριας, σε δολοφονία διά στραγγαλισμού οφείλεται ο θάνατος του Θανάση Νικολάου.
Το 2005, σε ηλικία 26 ετών, ο Θανάσης ο οποίος υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία, εντοπίστηκε νεκρός κάτω από τη γέφυρα της Άλασσας. Αρχικώς ο θάνατός του αποδόθηκε σε αυτοκτονία.
Στο επίκεντρο της τρίτης κατά σειράν θανατικής ανάκρισης για την πολύκροτη υπόθεση, βρέθηκαν οι καταθέσεις δύο παθολοανατόμων και του ποινικού ανακριτή.
Ανακοινώνοντας την πολυσέλιδη απόφασή της, η θανατική ανακρίτρια, Ντόρια Βαρωσιώτου, αναφέρθηκε στην μαρτυρική ζωή του θύματος στο στρατό και το συνεχή εκφοβισμό τον οποίο βίωνε από άλλους στρατιώτες.
Στην απόφαση αναφέρεται χαρακτηριστικά:
«Το πόρισμα μου είναι πως ο Αθανασιος Νικολαου η σορός του οποίου ανευρεθηκε κάτω από το γεφύρι της Άλασσας, απεβίωσε από στραγγαλισμό»
Με το άκουσμα της απόφασης, συγγενείς του Θανάση που ήταν εντός της δικαστικής αίθουσας αναφώνησαν «άξια» και ότι υπάρχει δικαιοσύνη.
Την απόφαση δέχτηκαν με ιδιαίτερη συγκίνηση οι συγγενείς του θύματος, τονίζοντας πως έχει αποδοθεί δικαιοσύνη, δεκα-εννέα χρόνια μετά το θάνατο του Θανάση. Η μητέρα του, Ανδριάνα Νικολάου, είπε ότι αισθάνεται ικανοποιημένη, προσθέτοντας πως στο δικαστήριο αποδείχθηκε αυτό το οποίο υποστήριζε από την αρχή – ότι ο γιος της δολοφονήθηκε.
Συγγενείς και φίλοι του άτυχου εθνοφρουρού, είχαν συγκεντρωθεί έξω από το επαρχιακό δικαστήριο Λεμεσού με πανό και φωτογραφίες του εκλιπόντος.
Δεν έχουν βρει ακόμη το κινητό του Θανάση
Με την αποκάλυψη ότι δεκαεννέα χρόνια μετά, Αστυνομία και άλλες αρμόδιες υπηρεσίες δεν έχουν καταφέρει να εντοπίσουν μέχρι σήμερα το κινητό τηλέφωνο του 26χρονου εθνοφρουρού Θανάση Νικολάου, συνόδευσε το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού,
Αναγιγνώσκοντας την απόφαση της, η δικαστής Δώρια Βαροσιώτου τόνισε ότι οι εισερχόμενες και εξερχόμενες κλήσεις που είχε διενεργήσει ο άτυχος Θανάσης ελέγχθηκαν και διαπιστώθηκε ότι τρείς τηλεφωνικοί αριθμοί αντιστοιχούν σε άγνωστους κατόχους.
Χαρακτήρισε την υπόθεση «πρωτοφανή» και εξήγησε ότι η δικαστική διαδικασία ήταν μακροσκελής και επίπονη, που εξελίχθηκε σε έντονη αντιδικία μεταξύ των συνηγόρων υπεράσπισης της χαροκαμένης οικογένειας του Θανάση και των εκπροσώπων της Κατηγορούσας Αρχής. Επισήμανε δε ότι καθ΄ όλη τη διαδικασία, το δικαστήριο «είχε πάντοτε ως οδηγό του τις πρόνοιες του Νόμου.»