Όσο πιο κακιά φαίνεται να είναι η λέξη τόσο μεγαλύτερη είναι κι η ανακούφιση…ας εκφραστούμε ελεύθερα… με τις ευλογίες της επιστήμης!
Αν και συνηθέστερη συμβουλή, ειδικά στην περίπτωση που είσαι γυναίκα, είναι να μην «βρίζεις σαν λιμενεργάτης», παρόλα αυτά οι συνθήκες ορισμένες φορές δεν ευνοούν ώστε να το αποφύγεις. Αν συμβεί πάντως, η κριτική που ακολουθεί είναι τόσο σκληρή που εύχεσαι να είχες δαγκώσει την γλώσσα σου από το να αθυροστομήσεις. Τώρα πια όμως έρχονται νέες έρευνες που θα σε βγάλουν από την δύσκολη θέση προσφέροντας σου την καλύτερη αιτιολογία και απάντηση σε όσους σκοπεύουν να σε κατηγορήσουν για τις λεκτικές βόμβες που εκτόξευσες.
Σύμφωνα με την πρώτη έρευνα, που παρουσιάστηκε σε συνέδριο του British Psychological Society με επικεφαλής τον Δρ Richard Stephens, καθηγητή του Πανεπιστημίου Keele και δικαιώνει τους αθυρόστομους ανά τον κόσμο το βρίσιμο είναι μια δημιουργική γλώσσα που μας ανακουφίζει από το στρες. «Χρησιμοποιούμε περισσότερες λέξεις-ταμπού όταν είμαστε αγχωμένοι ή θυμωμένοι. Αυτές οι λέξεις φαίνεται πως είναι ένας μηχανισμός που μας επιτρέπει να αντιμετωπίσουμε στρεσογόνες καταστάσεις». Σαν τη βίδα στο καπάκι της χύτρας ένα πράγμα, που την εμποδίζει να εκραγεί από την πίεση και να μετατρέψει την κουζίνα σε Χιροσίμα.
Ταυτόχρονα βέβαια η έρευνα απέδειξε πως το να βρίζεις, μετά από κάποιο χτύπημα για παράδειγμα, συμβάλλει και στην καταπολέμηση του πόνου. Όπως επιβεβαιώνουν οι επιστήμονες αφήνοντας ελεύθερη τη γλώσσα σου το αίσθημα του πόνου καταπραΰνεται.
Για να τεστάρουν την θεωρία τους, οι επιστήμονες, έβαλαν μερικούς εθελοντές φοιτητές να τοποθετήσουν το χέρι τους σε ένα κουβά με παγωμένο νερό ενώ παράλληλα θα έβριζαν ακατάπαυστα. Έπειτα επανέλαβαν την άσκηση χωρίς να βρίζουν αλλά χρησιμοποιώντας πιο «ανώδυνες» φράσεις.
Οι επιστήμονες συμπέραναν ότι οι φοιτητές μπόρεσαν να κρατήσουν το χέρι τους μέσα στο παγωμένο νερό περισσότερη ώρα όταν παράλληλα έβριζαν και έτσι βρήκαν ότι όσο κανείς βρίζει τόσο ο πόνος γίνεται ανεκτός. Παράλληλα, διαπίστωσαν ότι η μέθοδος ήταν πιο αποτελεσματική σε φοιτητές που δεν συνηθίζουν να βρίζουν στη καθημερινότητά τους. Η επιστημονική ομάδα πιστεύει πως ο πόνος μειώνεται με το βρίσιμο επειδή ενεργοποιεί την αντίδραση της λογομαχίας (fight). Οι παλμοί της καρδιάς ανέβαιναν όσο οι φοιτητές έβριζαν δείχνοντας μια αύξηση της επιθετικής συμπεριφοράς όπως συμβαίνει σε έναν κοινό καβγά. Κάπως έτσι συμπέραναν πως το το να βρίζει κανείς δεν ενεργοποιεί μόνο το θυμικό κομμάτι του ατόμου αλλά και το σωματικό.
Μάλιστα όσο πιο κακιά φαίνεται να είναι η λέξη τόσο μεγαλύτερη είναι κι η ανακούφιση… Λίγο πολύ δηλαδή, ας μην το πολυσκεφτόμαστε… ας εκφραστούμε ελεύθερα… με τις ευλογίες της επιστήμης!