Τα αποκαλούμε «ποντίκια με φτερά». Τα απεχθανόμαστε, τα διώχνουμε με κάθε δυνατό τρόπο από τα μπαλκόνια μας και ξοδεύουμε χρόνο και χρήμα για να καθαρίζουμε τα περιττώματα τους.
Εντούτοις, τα περιστέρια είναι το πλέον παρεξηγημένο ζώο.
Εξαιρετικά έξυπνα, με άριστη όραση, ακοή και μνήμη, τα περιστέρια έχουν ικανότητες που θα ζήλευαν πολλά ανώτερα θηλαστικά.
Η προσαρμοστικότητά τους στις συνθήκες του αστικού τοπίου είναι αξιοθαύμαστη, ενώ η ικανότητά του να βρίσκει το δρόμο της επιστροφής στη φωλιά του ακόμα και από 2,5 χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, το έχει κάνει πολύτιμο βοηθό του ανθρώπου στο παρελθόν, χρησιμοποιώντας το ως ταχυδρομικό μέσο.
Πράγματα που δεν ξέρατε για το περιστέρι:
Το περιστέρι είναι από τα πρώτα ζώα που εξημέρωσε ο άνθρωπος το 3.000π.Χ., όπως δείχνουν αρχαία ευρήματα στη Συρία, τη Μεσοποταμία και την Αίγυπτο.
Αρχικά εκτρέφονταν για το κρέας του και θεωρούνταν πολύτιμη πηγή πρωτεϊνών. Εξάλλου, ο λόγος που εξαφανίστηκε το μεταναστευτικό περιστέρι στην Αμερική το 1914, το άλλοτε επικρατέστερο πτηνό στην ήπειρο, ήταν το μαζικό κυνήγι του, λόγω της έντονης φτώχειας και εξαθλίωσης που επικρατούσε τότε.
Το 17ο αιώνα, οι διατροφικές συνήθειες είχαν αλλάξει και το κοινό περιστέρι εκτρεφόταν πλέον ως χόμπι ή ως ταχυδρομικό μέσο. Φανατικοί του είδους μάλιστα, ήταν ο Δαρβίνος και αργότερα ο Νικολα Τέσλα.
Είναι ένα από τα 6 είδη του ζωικού βασιλείου, συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπου, που αναγνωρίζει το είδωλό του στον καθρέφτη, μπορεί να διδαχθεί τα γράμματα του αλφάβητου και τα διαχωρίζει μαθηματικά σύνολα, καθώς και να ξεχωρίζει τους ανθρώπους βάσει των χαρακτηριστικών του προσώπου τους.
Τα περιστέρια είναι μονογαμικά. Αν ο ένας σύντροφος χαθεί, ο άλλος πενθεί για χρόνια μέχρι να τον αντικαταστήσει. Το θηλυκό γεννάει 2 αυγά τη φορά, τα οποία εκκολάπτονται και από τους δύο γονείς. Τα νεογνά τρέφονται με γάλα, χαρακτηριστικό που συναντάμε μόνο στα θηλαστικά, από ένα θύλακα που βρίσκεται στο λαιμό των γονέων .
Η περιστεροφοβία του δυτικού κόσμου βασίζεται στην αντίληψη πως τα περιστέρια είναι φορείς ασθενειών. Εντούτοις, οι πιθανότητες να μας χτυπήσει κεραυνός είναι μεγαλύτερες από το να κολλήσουμε κάποιο μικρόβιο από τα περιστέρια. Η ψιττάκωση, μάλιστα, μεταδίδεται κυρίως από παπαγάλους σε αιχμαλωσία.
Τα περιττώματα των περιστεριών, οι «κουτσουλιές», θεωρούνταν πολύτιμο λίπασμα για τις καλλιέργειες, το 16ο-18ο αιώνα.. Ήταν τόσο ακριβό που οι περιστεριώνες φυλάσσονταν από ένοπλους φύλακες, προς αποφυγήν κλοπής. Στην Αγγλία δε, χρησιμοποιούνταν για την παραγωγή πυρίτιδας.
Όταν πετούν, απομνημονεύουν τοπογραφικά σημάδια για να βρουν το δρόμο του γυρισμού και συχνά χρησιμοποιούν οδικές αρτηρίες για να κινηθούν, στρίβοντας όταν συναντούν διασταύρωση.
Ο λόγος που δεν βλέπουμε ποτέ νεαρά περιστέρια, είναι γιατί μένουν στην καλά κρυμμένη φωλιά τους, μέχρι να φτάσουν την ηλικία των 2 μηνών, γεγονός που αυξάνει τις πιθανότητες επιβίωσης τους.
Το αστείο περπάτημά τους οφείλεται στο ότι η όρασή τους λειτουργεί καλύτερα με στατικές εικόνες. Επομένως, ελαχιστοποιούν την κίνηση του κεφαλιού τους, ώστε να προσανατολίζονται πιο σωστά.
Το Ειδησεογραφικό Πρακτορείο Reuters πήρε το όνομά του από τον Paul Julius Reuter, Γερμανό δημοσιογράφο και εκδότη, ο οποίος χρησιμοποιούσε ταχυδρομικά περιστέρια για να μεταδίδει τις τιμές των μετοχών μεταξύ Παρισιού και Βερολίνου.
Την επόμενη φορά λοιπόν, που θα συναντήσετε περιστέρια, δείτε τα με άλλο μάτι. Και μην ξεχνάτε πως αυτά τα πλάσματα, είναι από ό,τι απέμεινε από την άγρια βιοποικιλότητα, να μας θυμίζει πως υπάρχει ζωή και πέρα από τα τσιμέντα.