ΑΚΕΛ για Κυπριακό: Προκλητικές οι δημόσιες τοποθετήσεις του κ. Αναστασιάδη
Από την έκβαση των επικείμενων χωριστών συναντήσεων των δύο ηγετών με τον ΓΓ του ΟΗΕ θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό κατά πόσο μπορεί να επαναρχίσει η διαπραγματευτική διαδικασία. Είναι για αυτό το λόγο που και οι δύο ηγέτες οφείλουν να είναι διπλά προσεκτικοί στο τι λένε και τι κλίμα δημιουργούν.
Λυπούμαστε να παρατηρήσουμε ότι οι δημόσιες τοποθετήσεις του κ. Αναστασιάδη κάθε άλλο παρά ενισχύουν την προσπάθεια για επανέναρξη του απευθείας διαλόγου. Η συνεχιζόμενη δαιμονοποίηση του ζητήματος της πολιτικής ισότητας και της αποτελεσματικής συμμετοχής συνιστά σοβαρό εμπόδιο στην προσπάθεια που καταβάλλεται και εγκυμονεί υπαρκτό κίνδυνο να χρεωθεί στην ελληνοκυπριακή πλευρά μια ενδεχόμενη αποτυχία.
Δεν είναι τυχαία που το Συμβούλιο Ασφαλείας στο τελευταίο του ψήφισμα θεώρησε αναγκαίο να υπενθυμίσει τον ορισμό της πολιτικής ισότητας, ο οποίος χρονολογείται από το 1990. Βασική πτυχή αυτού του ορισμού συνιστά η αποτελεσματική συμμετοχή των δύο κοινοτήτων στα όργανα και αποφάσεις της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Το τι ακριβώς συνιστά αποτελεσματική συμμετοχή συζητείται για δεκαετίες. Ως αποτέλεσμα, επιτεύχθηκε σύγκλιση για αντικατάσταση των άκαμπτων βέτο της Ζυρίχης με μία θετική ψήφο από κάθε κοινότητα αναφορικά με τις αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου.
Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης για λόγους ακατανόητους σε εμάς, αφού προηγουμένως επανέφερε τα βέτο, μετά το Κραν Μοντανά πέρασε στο άλλο άκρο απαιτώντας συρρίκνωση ακόμα και της μιας θετικής ψήφου. Κάτι που δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει αποδεκτό από την τουρκοκυπριακή πλευρά και δεν θα συναντήσει κατανόηση από τη διεθνή κοινότητα.
Αλλά και ο κ. Ακιντζί εμμένει σε θετική ψήφο σε όλα τα όργανα χαμηλής πολιτικής, ενώ γνωρίζει ότι αυτή του η θέση συγκρούεται με άτυπη σύγκλιση σύμφωνα με την οποία θετική ψήφος σε τέτοια όργανα θα απαιτείται μόνο εκεί που υπάρχουν ζωτικά συμφέροντα.
Το ίδιο το Πλαίσιο του Γενικού Γραμματέα περιλαμβάνει τη μία θετική ψήφο στο Υπουργικό Συμβούλιο για όλα τα θέματα, ενώ για τα όργανα χαμηλής πολιτικής μόνο εκεί που υπάρχει ζωτικό συμφέρον. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που ο ΓΓ του ΟΗΕ στην Έκθεση που υπέβαλε μετά το ναυάγιο του Κραν Μοντανά υπογραμμίζει ότι στο ζήτημα της πολιτικής ισότητας και της αποτελεσματικής συμμετοχής ουσιαστικά είχαμε καταλήξει.
Αν επιδειχθεί η αναγκαία πολιτική βούληση και από τις δύο πλευρές δεν είναι δύσκολο να ικανοποιηθεί η έκκληση του Γενικού Γραμματέα για ταχεία κατάληξη στους όρους αναφοράς. Που δεν είναι άλλοι από την Κοινή Διακήρυξη, τις συγκλίσεις και το Πλαίσιο Γκουτέρες. Σε διαφορετική περίπτωση είναι ορατός ο κίνδυνος να αποτύχει και η νέα προσπάθεια με όλες τις αναμενόμενες αρνητικές συνέπειες για την Κύπρο και το λαό της. Αυτό είναι το διακύβευμα που οι δύο ηγέτες οφείλουν να προσμετρούν σε κάθε δημόσια τοποθέτηση και κυρίως κατά τις χωριστές τους συναντήσεις με το Γενικό Γραμματέα.