Η Συνομοσπονδία Εργαζομένων Κύπρου (ΣΕΚ) αναφέρει ότι «ο τόπος δεν σώζεται μόνο με τις μειώσεις των απολαβών και των ωφελημάτων που απολαμβάνουν οι μισθωτοί πολίτες» και εκτιμά ότι «για να υπάρξει ανάκαμψη, ανάπτυξη και πρόοδος χρειάζεται συνδυασμός αρκετών πραγμάτων, τα οποία βέβαια δεν γίνονται ούτε με την ταχύτητα ούτε με το πάθος που γίνονται οι επιθέσεις και οι πιέσεις κατά των μισθών».
Σε ανακοίνωσή της η ΣΕΚ αναφέρει, επίσης, ότι «στη νέα οικονομική τάξη πραγμάτων που αποτελεί – κυρίως – απότοκο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, καλλιεργείται από συγκεκριμένους φορείς η αντίληψη πως, για τα περισσότερα κακά της οικονομίας η ευθύνη ανήκει στο εργατικό κόστος».
Προσθέτει ότι «υπήρξε και εξακολουθεί να υπάρχει μια συνειδητή προσπάθεια που αφήνει να νοηθεί πως, η διαβρωμένη ανταγωνιστικότητα των διαφόρων υποτομέων της οικονομίας, οφείλεται στους μισθούς, στην ΑΤΑ, στον κατώτατο μισθό και γενικά στα ωφελήματα των εργαζομένων».
Η ΣΕΚ «απορρίπτει αυτού του είδους τις προσεγγίσεις και μέσα από πειστική και τεκμηριωμένη ανάλυση υποδεικνύει πως, η χαμένη μας ανταγωνιστικότητα οφείλεται στη χαμηλή παραγωγικότητα, στο ακριβό κόστος του χρήματος και του ηλεκτρισμού, στο κόστος της γραφειοκρατίας και σε άλλους παράγοντες που δημιουργούν ποικίλα προβλήματα στην επιχειρηματική δραστηριότητα και ανάπτυξη».
Αναφέρει ότι «στην προσπάθεια τεκμηρίωσης της άποψης μας θα χρησιμοποιήσουμε ως παράδειγμα τις Στατιστικές Βιομηχανίας, (επίσημες δηλαδή στατιστικές του κράτους), από τις οποίες σαφώς προκύπτει πως το εργατικό κόστος στο σύνολο π.χ. της μεταποίησης αποτελούσε για το 2007 το 21.3% του εργατικού κόστους, το 2008 μειώθηκε στο 20.9%, το 2009 στο 20.6% και το 2011 μειώθηκε στο 18.5%, ενώ η τάση εξακολουθεί να είναι μόνιμα καθοδική».
Η ΣΕΚ συνεχίζει αναφέροντας ότι «ένα άλλο επίσημο στατιστικό στοιχείο, (από τις Εργατικές Στατιστικές), αναφέρει πως το 40% του συνόλου των εργαζομένων σ’ ολόκληρη την οικονομία αμείβεται με λιγότερο από 1249 ευρώ μικτά».
«Απ’ όλα τα πιο πάνω αβίαστα εξάγεται το ασφαλές συμπέρασμα πως, οι μισθοί των εργαζομένων, που κατά καιρούς δαιμονοποιούνται από κάποιους πολιτικούς και εργοδοτικούς φορείς, δεν είναι το πρόβλημα. Άλλωστε την τελευταία διετία το κράτος περίπου μονομερώς μείωσε μισθούς και παγοποίησε αυξήσεις και ΑΤΑ, τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα και ούτε η ανταγωνιστικότητα βελτιώθηκε, ούτε η οικονομία ανάκαμψε», καταλήγει η ΣΕΚ.