Ας μην κοροϊδευόμαστε η οικονομική κρίση που μαστίζει την Κύπρο είναι βαθιά. Είναι μια κρίση που προκλήθηκε απο τους ολέθριους χειρισμούς και τις πρακτικές των δύο τραπεζών, της Λαικής τράπεζας με τον τεως διευθύνοντα σύμβουλο Ανδρέα Βγενόπουλο και της Τράπεζας Κύπρου με τον τεως διευθυντή Ανδρέα Ηλιάδη.
Οι ολέθριες αυτές πρακτικές, οι οποίες οδήγησαν την κυπριακή οικονομία στην εποχή του μνημονίου, δημιούργησαν και την ανάγκη άμεσης ανακεφαλαιοποίησης των δυο τραπεζών,που υπολογίζεται στα 10 δισ. ευρώ, σύμφωνα με το προσχέδιο του Μνημονίου της τρόικας με την κυβέρνηση και την οποία βέβαια θα επωμιστεί ο κυπριακός λαός.
Από την άλλη το κράτος, με τιμονιέρη τον πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια έχει “καταφέρει” με τους φιλολαικούς χειρισμούς του, κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του τα τελευταία χρόνια, να καταστρέψει το οικονομικό πλεόνασμα που του άφησε ο αείμνηστος πρόεδρος της Κυπριακής δημοκρατίας, Τάσσος Παπαδόπουλος.
Το ζήτημα είναι ότι το χρέος της Κύπρου δεν μπορεί μέσα σε μια μέρα να ξαναγίνει βιώσιμο με κάποιον αξιόπιστο τρόπο. Ουσιαστικά, απαιτείται πρωτογενές πλεόνασμα 7 μονάδων του ΑΕΠ για 10 χρόνια μέχρι να επιστρέψει το χρέος από το 180% στο 90% του ΑΕΠ – ποσοστό αποδεκτό από τους επενδυτές. Τα δέκα χρόνια δεν θα ξεκινάνε από το 2013, αλλά από την πρώτη χρονιά ισοσκελισμού του προϋπολογισμού που δεν μπορεί να είναι παρά το 2015 ή 2016.
Το μέλλον φαίνεται δυσοίωνο και μάλλον θα χρειαστεί μετά το πρώτο μνημόνιο και δέυτερο και τρίτο..ακολουθώντας τα βήματα της Ελλάδας.
Μόνο ο Θεός και η ΑΟΖ θα βοηθήσουν να σωθεί η Κύπρος.