*του Χρύσανθου Ζαννέττου
Οι μέρες αυτές του Αυγούστου, φέρνουν κάθε χρόνο στη μνήμη των Αμμοχωστιανών, θύμησες πικρές και εικόνες τραγικές που έζησαν εκείνο το μαύρο Αυγουστιάτικο καλοκαίρι. Δεν πρόκειται ποτέ, ενόσω συνεχίζεται το status quo, να σταματήσουμε να καταδικάζουμε το έγκλημα που άρχισε τον Ιούλιο και ολοκληρώθηκε τον Αυγούστου του 1974. Το φασιστικό προδοτικό πραξικόπημα της χούντας και της ΕΟΚΑ Β΄ και την βάρβαρη εισβολή του τουρκικού Αττίλα, που είχαν σαν τραγικό αποτέλεσμα την κατάληψη της πόλης μας και το ξεριζωμό χιλιάδων συμπολιτών μας. Τιμούμε ταυτόχρονα αυτές τις μέρες τη μνήμη όλων όσων έπεσαν υπερασπιζόμενοι την αγαπημένη πόλη της Αμμοχώστου και μαζί τους όλους εκείνους που υπερασπίστηκαν τη δημοκρατία, την αξιοπρέπεια του λαού μας και την ελευθερία της Κύπρου.
Η γνώση της ιστορικής αλήθειας για την τραγωδία του ‘74 είναι το στέρεο υπόβαθρο στο οποίο στηρίζουμε τον αγώνα μας. Κάθε προσπάθεια λήθης και παραχάραξης της ιστορίας, κάθε προσπάθεια δικαιολόγησης και δικαίωσης του Γρίβα, της ΕΟΚΑ Β΄ και των πραξικοπηματιών αποτελεί προσβολή για το λαό μας και υπονομεύει τον αγώνα μας για δικαίωση της Κύπρου. Ο Πενταδάκτυλος με τη σημαία του ψευδοκράτους χαραγμένη ως σφραγίδα της κατοχής στις πλαγιές του, ο πόνος εκείνων που έχασαν αγαπημένα πρόσωπα, η αγωνία των συγγενών των αγνοουμένων που δεν έχει τέλος, οι κακουχίες των ηρωικών εγκλωβισμένων και η προσδοκία επιστροφής των προσφύγων είναι η ζοφερή πραγματικότητα που μας υποδεικνύει ότι ο μαύρος Αύγουστος του ’74 δεν είναι παρελθόν. Είναι το τραγικό παρόν. Ένα τραγικό παρόν που έχουμε χρέος να απαλλαγούμε.
Σήμερα, 44 χρόνια μετά, η Τουρκία διεκδικεί με συνέπεια το στόχο της που δεν είναι άλλος από τη διχοτόμηση της Κύπρου. Ταυτόχρονα όμως δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι μέρα με τη μέρα η κατοχή και οι συνέπειες της εδραιώνονται. Συνεχίζεται η παρουσία 40 χιλιάδων κατοχικών στρατευμάτων και η ντε φάκτο διχοτόμηση. Οι απεχθείς Συνθήκες Εγγύησης και Συμμαχίας εξακολουθούν να ισχύουν. Οι πρόσφυγες περιμένουν ακόμα την επιστροφή στα σπίτια και τις περιουσίες τους.
Ο κ. Αναστασιάδης οφείλει έστω και τώρα να συνειδητοποιήσει το βάρος της ευθύνης που έχει. Να κάνει αυτό που χρειάζεται, για να μη μείνει στην ιστορία ως ο Πρόεδρος της διχοτόμησης. Να αναλάβει πρωτοβουλίες, χωρίς να υποχωρήσει από τις διαχρονικές μας θέσεις αλλά με την απαιτούμενη αποφασιστικότητα. Να αναδείξει με συνέπεια τις θέσεις και την επιχειρηματολογία μας. Να εργαστεί προσηλωμένα για λύση του Κυπριακού. Λύση που θα τερματίζει την κατοχή και τον εποικισμό. Που θα βασίζεται στα Ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, τις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου, στο Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Λύση που θα αποστρατιωτικοποιεί την Κύπρο και θα αποκλείει επεμβάσεις και εγγυήσεις από ξένες δυνάμεις. Λύση που θα επανενώνει το έδαφος, το λαό, τους θεσμούς και την οικονομία. Λύση Δικοινοτικής, Διζωνικής Ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα όπως αυτή περιγράφεται στα κείμενα των Ηνωμένων Εθνών. Λύση που θα οδηγεί σε ενωμένο κράτος, συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας με μία κυριαρχία, μια διεθνή προσωπικότητα και μια ιθαγένεια.
Βέβαια δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες. Ο δρόμος δεν είναι καθόλου εύκολος, είναι μάλλον ανηφορικός και δύσκολος. Παρόλα αυτά όμως, στόχος μας αμετάθετος πρέπει να παραμείνει η απαλλαγή της Κύπρου από την κατοχή και τον εποικισμό, η ειρηνική επανένωση της πατρίδας και του λαού μας και η αποκατάσταση και διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών όλων των Κυπρίων, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.
Η επίτευξη μιας τέτοιας λύσης, θα είναι το καλύτερο μνημόσυνο για όλους αυτούς που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για τη δημοκρατία και την ελευθερία της Κύπρου, θα είναι ο καλύτερος φόρος τιμής σε εκείνα τα παιδιά που χωρίς όπλα και χωρίς καμιά καθοδήγηση, υποδέχτηκαν τις βόμβες του Αττίλα στην Αμμόχωστο, υπερασπιζόμενοι μόνο με την ψυχή και την καρδία τους την αγαπημένη τους πόλη, σε μια μάχη που ήταν προδομένη και άνιση.
*ο Χρύσανθος Ζαννέττος είναι Επαρχιακός Γραμματέας ΑΚΕΛ Αμμοχώστου και Αντιδήμαρχος Αμμοχώστου