Αδιακρίτως πολιτικών ή ιδεολογικών διαφορών, το χρέος όλων μας είναι να συμβάλουμε στην προσπάθεια για την ελευθερία και την επανένωση της πατρίδας μας, δήλωσε ο Υπουργός Συγκοινωνιών και Έργων Τάσος Μητσόπουλος.
Σε επιμνημόσυνό του λόγο στο εθνικό μνημόσυνο των ηρώων της Αναρίτας, ο κ. Μητσόπουλος είπε ότι «τριάντα εννέα χρόνια μετά τη διπλή τραγωδία του 1974, επιμένουμε ακόμη και σήμερα να οχυρωνόμαστε πίσω από ανέξοδα συνθήματα και να πλασάρουμε στον λαό κούφιες και ψεύτικες ελπίδες. Αισθάνομαι πως οικτρά κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας».
«Νιώθουμε πως έτσι, με τον βολικό αυτό τρόπο εξαντλούμε το χρέος μας, την ίδια ώρα που νωχελικά βυθιζόμαστε ολοένα και περισσότερο στην καθημερινή καταναλωτική μας νωθρότητα. Και επιμένουμε δυστυχώς να επαναλαμβάνουμε με την ίδια ανησυχητική συχνότητα σφάλματα και παραλείψεις. Παραμένουμε πεισματικά δέσμιοι των παθών και των λαθών μας. Αποκρούουμε την προοπτική μιας γνήσιας, επώδυνης, πλην όμως καθαρτήριας αυτοκριτικής. Και αναζητούμε με την ίδια πάντοτε ευκολία να βρούμε τους δεύτερους και τους τρίτους για να τους επιρρίψουμε τις δικές μας ευθύνες», συνέχισε.
Όπως είπε, η τραγωδία της Κύπρου μάς υποχρεώνει να κρατούμε διαρκώς ζωντανή την ανάμνηση του φρικτού αυτού εγκλήματος και να υπενθυμίζουμε στον πολιτισμένο κόσμο την ανεξίτηλη ευθύνη της Τουρκίας.
«Αυτό κάνει και σήμερα η Κυβέρνηση μπροστά στην προοπτική έναρξης ενός νέου κύκλου συνομιλιών. Επιμένοντας από τη μια να υπάρξει καλή προετοιμασία του εδάφους και από την άλλη άμεση εμπλοκή της Τουρκίας ώστε να ελέγχεται για την όλη συμπεριφορά της. Κι αυτό ασφαλώς δεν μπορεί να συμβεί όσο η Άγκυρα παραμένει βολικά απενοχοποιημένη, κάνοντας μάλιστα τον κριτή και τιμητή των διαδικασιών», υπογράμμισε ο κ. Μητσόπουλος.
Εχουμε χρέος, είπε, αδιακρίτως πολιτικών ή ιδεολογικών διαφορών, να συμβάλουμε στην προσπάθεια για την ελευθερία και την επανένωση της πατρίδας.
«Οφείλουμε να υπερβούμε τα διχαστικά σύνδρομα και τις τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος. Να ψηλαφίσουμε με κριτική διάθεση τα λάθη και τα ελαττώματα μας. Να βαθύνουμε την αυτοσυνειδησία μας και με περίσσευμα γενναιότητας να αναλάβουμε τις ατομικές και συλλογικές μας ευθύνες. Χωρίς ποτέ να λησμονούμε ότι η τραγωδία του 1974 δεν ήταν το αποτέλεσμα της ενότητας, αλλά η αναπόφευκτη συνέπεια του εθνικού διχασμού», συνέχισε.
Αναφερόμενος στους ήρωες της Αναρίτας, είπε ότι «με αισθήματα βαθιάς συγκίνησης και ανυπόκριτου δέους προσήλθαμε με ευλάβεια στον Ιερό Ναό της Αγίας Μαρίνας, για να τιμήσουμε τα παλικάρια της Αναρίτας που προέταξαν το ατομικό τους ανάστημα υπερασπιζόμενοι τις προαιώνιες αξίες και τα ιδανικά του λαού μας».
«Τιμούμε και μνημονεύουμε τον Λαμπριανό Χριστοφή, τον Αντρέα Γεωργίου, τον Γεώργιο Στόκκου, τον Αντρέα Λουκά και τον Ροδοσθένη Αλεξάνδρου, που αυτοβούλως θυσιάστηκαν για την πατρίδα, την ελευθερία και τη δημοκρατία. Η μνήμη των ηρώων μας παραμένει φωτεινή και καθάρια, για να θυμίζει σε όλους εμάς το ανεξόφλητο χρέος προς την πατρίδα. Επαναλαμβάνουμε σήμερα τον δικό μας όρκο τιμής, ότι η ανυπέρβλητη θυσία τους θα αποτελεί ανέσπερο φάρο και ακοίμητο οδηγό για τη διεκδίκηση της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας της πατρίδας μας», κατέληξε.