Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (ICJ) αποφάνθηκε ότι η Κροατία και η Σερβία δεν διέπραξαν γενοκτονία η μία εναντίον της άλλης στη διάρκεια του πολέμου στην Κροατία για την απόσχιση από την Γιουγκοσλαβία.
Η αντιπροσφυγή της Σερβίας απορρίφθηκε με ομόφωνη απόφαση και η προσφυγή της Κροατίας με 15 ψήφους υπέρ και δύο κατά.
Η Κροατία, το 1999 προσέφυγε στο ICJ, διατυπώνοντας τον ισχυρισμό ότι η Σερβία διέπραξε γενοκτονία στην πόλη Βούκοβαρ και σε άλλες περιοχές, το 1991. Η Σερβία, το 2010 κατέθεσε την αντιπροσφυγή, υποστηρίζοντας ότι εκδιώχθηκαν πάνω από 200.000 Σέρβοι από την Κροατία στη διάρκεια της στρατιωτικής επιχείρησης “Καταιγίδα”.
Με τη σημερινή απόφαση του ICJ τερματίζεται η δικαστική διαμάχη των δύο χωρών, που διήρκεσε πάνω από 15 χρόνια.
Ο πρόεδρος του δικαστηρίου Πέτερ Τόμκα τόνισε, διαβάζοντας την ετυμηγορία, ότι η Κροατία δεν απέδειξε ότι ο Γιουγκοσλαβικός Λαϊκός Στρατός (JNA) και οι σερβικές δυνάμεις στην περιοχή της Κροατίας διέπραξαν γενοκτονία, όπως επίσης ότι η Σερβία δεν απέδειξε την ύπαρξη γενοκτονίας, ούτε την πρόθεση γενοκτονίας, την περίοδο πριν και μετά τη στρατιωτική επιχείρηση «Καταιγίδα».
Ο κ. Τόμκα είπε ότι η Κροατία δεν κατόρθωσε να αποδείξει ότι μοναδικό συμπέρασμα που μπορεί να συναχθεί από τη συμπεριφορά του Γιουγκοσλαβικού Λαϊκού Στρατού (JNA) και των σερβικών δυνάμεων στην Κροατία είναι ότι υπήρχε πρόθεση αφανισμού των Κροατών ως ομάδας.
«Οι πράξεις δεν διαπράχθηκαν με ειδικό σκοπό ώστε να χαρακτηριστούν γενοκτονία. Η προσφυγή της Κροατίας απορρίπτεται», αναφέρεται στην απόφαση του δικαστηρίου.
Σύμφωνα με τον κ. Τόμκα, το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι μεγάλο αριθμό δολοφονιών διέπραξαν στην Κροατία μέλη του JNA και των σερβικών δυνάμεων στην ανατολική Σλαβονία, στη Λίκα και στη Δαλματία και ότι ο JNA και οι σερβικές δυνάμεις είχαν στόχο τον κροατικό πληθυσμό, ομάδα που προστατευόταν από τη Σύμβαση για την Πρόληψη και την Τιμωρία της Γενοκτονίας.
Ωστόσο, πρόσθεσε ότι τα γεγονότα στα οποία βασίζεται η προσφυγή δεν οδηγούν στο συμπέρασμα ότι υπήρχε πρόθεση να αφανιστούν εξ ολοκλήρου ή μερικώς οι Κροάτες στις συγκεκριμένες περιοχές.
Το συμπέρασμα του δικαστηρίου, είπε, είναι ότι τα εγκλήματα διαπράχθηκαν σε βάρος του κροατικού πληθυσμού, με πρόθεση την εθνική εκκαθάριση των περιοχών, στις οποίες κατοικούσε και τη συμπερίληψή τους σε ένα σερβικό κράτος, αλλά όχι με την πρόθεση της γενοκτονίας.
Ο κ. Τόμκα υπενθύμισε ότι η εισαγγελία του Δικαστηρίου της Χάγης δεν έχει απαγγείλει κατηγορίες σε κανένα πρόσωπο για γενοκτονία σε βάρος του κροατικού πληθυσμού στο πλαίσιο της ένοπλης σύγκρουσης στην Κροατία το 1991-1995.
Στο κομμάτι που αφορά την αντιπροσφυγή της Σερβίας εναντίον της Κροατίας, ο πρόεδρος του δικαστηρίου είπε ότι δεν αποδείχθηκε ότι διαπράχθηκε γενοκτονία την περίοδο που προηγήθηκε και την περίοδο μετά τη στρατιωτική επιχείρηση «Καταιγίδα» εναντίον του σερβικού πληθυσμού της Κροατίας.
Η Κροατία δεν μπορεί να κηρυχθεί ένοχη για σχέδιο διάπραξης γενοκτονίας. Η αντιπροσφυγή της Σερβίας απορρίπτεται, υπογράμμισε ο κ. Τόμκα.
Εξήγησε ότι αν και οι κροατικές αρχές είχαν την πρόθεση να εκδιώξουν τον σερβικό πληθυσμό από την Κροατία, αυτό δεν είναι απόδειξη ότι είχαν πρόθεση να εξοντώσουν φυσικά αυτή την ομάδα, δηλαδή να διαπράξουν γενοκτονία.
«Ακόμη κι αν είναι ορθός ο ισχυρισμός ότι οι κροατικές αρχές είχαν πρόθεση να εμποδίσουν το σερβικό πληθυσμό να επιστρέψει στην περιοχή της Κροατίας, αυτό δεν είναι γενοκτονία», είπε ο πρόεδρος του Δικαστηρίου.