Της Κατερίνας Κατή
Η μεγαλύτερη παθογένεια της Δικαιοσύνης στην χώρα μας ήταν πάντα -κατά γενική ομολογία- η εξοργιστική καθυστέρηση στην εκδίκαση των υποθέσεων .
Εξαιτίας μάλιστα του φαινομένου της βραδύτητας στην απονομή της Δικαιοσύνης η Ελλάδα έχει καταδικαστεί άπειρες φορές από το Ευρωπαικό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) σε καταβολή χρηματικών αποζημιώσεων στους προσφεύγοντες πολίτες.
Ενδεικτικά,μόνο για το το 2011 οι καταδικαστικές αποφάσεις του ΕΔΔΑ για την χώρα μας ξεπέρασαν τις 360 ενώ από το 1997 έως σήμερα το ελληνικό Δημόσιο έχει πληρώσει περισσότερα απο 8,5 εκατομμύρια ευρώ για καθυστερήσεις παλαιότερων χρονικών περιόδων κατά τις οποίες μάλιστα τα δικαστήρια της χώρας λειτουργούσαν -υποτίθεται- κανονικά. Κι όλα αυτά πριν φτάσει σήμερα η κατάσταση στο “κόκκινο” με τους διαδίκους να έχουν περιέλθει σε απόγνωση από τις συνεχείς αναβολές των δικών εξαιτίας των κινητοποιήσεων των δικαστών που κατεβαίνουν από την έδρα διαμαρτυρόμενοι για τις περικοπές στις αποδοχές τους.
Τον κώδωνα του κινδύνου ,παραθέτοντας και στοιχεία που καταδεικνύουν το σημείο “μηδέν” στο οποίο έχει περιέλθει πλέον η Δικαιοσύνη, έκρουσε από το βήμα της Βουλής και ο αρμόδιος υπουργός, Αντώνης Ρουπακιώτης .
Μάλιστα, ο υπουργός Δικαιοσύνης Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων άφησε σαφείς αιχμές προς τους δικαστές λέγοντας ότι “ήρθε και η δική τους ώρα να σκεφτούν το χρέος τους και να ανταποκριθούν στο κάλεσμα της ελληνικής κοινωνίας” επισημαίνοντας ότι “αποτελεί όνειδος να αποφυλακίζονται ακόμα και κατηγορούμενοι για κακουργήματα λόγω παρέλευσης του ανώτατου ορίου κράτησης (18μηνο) “.
“Υπάρχει δραματική υστέρηση στην οργάνωση της Δικαιοσύνης” είπε ο κ.Ρουπακιώτης και πρόσθεσε ότι η κατάσταση στην εκδίκαση σοβαρών οικονομικών αδικημάτων είναι «εκρηκτική» καθώς ενώ «υπήρχε πρόγραμμα να εκδικαστεί το 20% των φορολογικών υποθέσεων έως την 30η Ιουνίου και το υπόλοιπο 80% έως και την 31η Δεκεμβρίου 2012″ αυτό δεν κατέστη δυνατό.
Τέλος σημείωσε ότι προωθείται νομοσχέδιο για την επιτάχυνση της εκδίκασης των συγκεκριμένων υποθέσεων.
Μόνο που φιλόδοξα πολυνομοσχέδια με τις τροποποιήσεις για την επιτάχυνση των δικών, για τις αλλαγές στο σωφρονιστικό κώδικα, για τις αλλαγές στο νόμο περί ναρκωτικών κλπ. επαναλαμβάνονται μονότονα σαν ανεκπλήρωτες ευχές σε όλες τις θητείες των τελευταίων υπουργών Δικαιοσύνης.
Και σήμερα,περισσότερο από ποτέ,το φαινόμενο της εξοργιστικής καθυστέρησης στην εκδίκαση των υποθέσεων δεν εξαρτάται από τα επίμαχα νομοσχέδια αλλά από τους ίδιους τους λειτουργούς της Θέμιδας . Δικαστές και εισαγγελείς που μέχρι τώρα καμμιά παθογένεια στον χώρο της Δικαιοσύνης δεν τόσο σοβαρή για να τους οδηγήσει σε σθεναρές κινητοποιήσεις, όσο το “κούρεμα” των αποδοχών τους.