Τη πρώτη γενική απεργία στη Βρετανία εδώ και περίπου 90 χρόνια σχεδιάζουν τα δύο μεγαλύτερα συνδικάτα εργαζομένων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα της χώρας, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Independent.
Η πρόταση έχει υποβληθεί από το συνδικάτο Unite με 1,4 εκατομμύρια μέλη και έχει την αρχική υποστήριξη του Unison, που εκπροσωπεί 1,3 εκατομμύρια εργαζομένους στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Στόχος των συντεχνιών είναι η άσκηση πίεσης επί της κυβέρνησης ώστε να εγκαταλείψει την πολιτική λιτότητας στην οποία αποδίδουν τη συμπίεση των εισοδημάτων και τη στασιμότητα της βρετανικής οικονομίας την τελευταία διετία.
Παρόλα αυτά, άλλα μεγάλα συνδικάτα φέρονται να είναι επιφυλακτικά, ενώ οι ηγέτες τους αναγνωρίζουν πως υπάρχουν πολλές νομικές προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν πριν οριστικοποιηθεί η απεργία.
Σύμφωνα με το εργατικό δίκαιο στη Βρετανία, οι απεργίες πρέπει να συνδέονται με συγκεκριμένες διενέξεις στο χώρο εργασίας, οι οποίες αφορούν όλους τους απεργούς. Μία λύση που εξετάζεται είναι οι παράλληλες ανακοινώσεις για κινητοποιήσεις από κάθε συντεχνία ξεχωριστά με άξονα τις αμοιβές και τις συνθήκες εργασίας.
Η τελευταία γενική απεργία στη χώρα διοργανώθηκε το 1926 με τη συμμετοχή 1,7 εκατομμυρίων εργαζομένων που σταμάτησαν να δουλεύουν επί εννέα ημέρες. Η απεργία είχε ξεκινήσει από τους εργαζόμενους στα ορυχεία, οι οποίοι έτυχαν στη συνέχεια δυναμικής έμπρακτης συμπαράστασης από τους εργαζόμενους στις συγκοινωνίες (λεωφορεία, σιδηρόδρομοι, λιμάνια), στις οικοδομές, στην παροχή αερίου και ηλεκτρικού, στη βιομηχανία χάλυβα, στα τυπογραφεία και στις βιομηχανίες χημικών. Η χώρα παρέλυσε προσωρινά, ωστόσο η απεργία έληξε χωρίς ικανοποίηση των αιτημάτων των εργαζομένων στα ορυχεία.