Το παρελθόν του Ανδρέα Ηλιάδη ή Τοππούζη, έχει ενδιαφέρον… «ιστορικό», όπως αποδεικνύουν οι εξελίξεις. Ο Ανδρέας Ηλιάδης, ο αυτοδημιούργητος banker ή το παιδί του …λαού, όπως τον έχουν «βαφτίσει» κατά καιρούς τα ΜΜΕ, είναι πλέον το πρόσωπο εκείνο στο οποίο χρεώνεται πως με τους χειρισμούς του και τις αποφάσεις του, έριξε έξω την τράπεζα Κύπρου με την αιφνιδιαστική αγορά ελληνικών ομολόγων το 2009.
Οι ευθύνες και τα λάθη που καταλογίζονται στον Α. Ηλιάδη, τις οποίες έχει καταγράψει με συχνές αναρτήσεις της η Laimitomos. com, αναδεικνύονται πλέον από ολοένα και περισσότερα ρεπορτάζ των ΜΜΕ, που αρχίζουν να εμβαθύνουν στο θέμα της Κύπρου, αναζητώντας τις αιτίες που οδήγησαν την οικονομία της χώρας στη σημερινή κατάσταση.
Ποιος είναι όμως ο άνθρωπος που με τις αποφάσεις τους και τους χειρισμούς του φέρεται να καταβαράθρωσε την Τράπεζα Κύπρου; Μετά τις σπουδές του, ο Α. Ηλιάδης ανέλαβε ως διευθυντής το πρώτο κατάστημα της Τράπεζας Κύπρου στην Αθήνα, στη Βασιλίσσης Σοφίας και Σέκερη. Το σχέδιό του, το οποίο και σε μεγάλο βαθμό υλοποίησε, ήταν να ανοίγει υποκαταστήματα της Τράπεζας σε κάθε γειτονιά. Ακολουθώντας έτσι επιθετική πολιτική, έγινε αρεστός στον πρώην πρόεδρο και μεγαλομέτοχο Σόλωνα Τριανταφυλλίδη, ο οποίος το 2009 τον «έσπρωξε» στη θέση του διοικητή της τράπεζας. Από τη στιγμή αυτή, λέγεται ότι αρχίζει και η αντίστροφη μέτρηση για την τράπεζα η οποία μετατρέπεται σταδιακά σε οικογενειοκρατική χορηγώντας ευνοϊκά δάνεια σε μέλη και οικογένειες μελών του Δ.Σ , βεβαρυμμένα με επιτόκιο μόλις 1%.
Ο Α. Ηλιάδης συνεχίζει την «ένδοξη» πορεία του στο πηδάλιο της Τράπεζας Κύπρου με την αγορά των μεταχειρισμένων ή τοξικών ομολόγων αξίας 2 δισεκατομμυρίων ευρώ, σε συμφωνία με τους συνεργάτες του Γιάννη Κυπρή και Βάσο Σιαρλή. Σήμερα, όχι μόνο βρίσκεται στο απυρόβλητο της Δικαιοσύνης αλλά φέρεται να αποχωρεί και από την τράπεζα λαμβάνοντας αποζημίωση ύψους 2 εκατ. ευρώ!
Η αντίστροφη μέτρηση
Ο Α. Ηλιάδης με τα ακριβά όπως λέγεται χόμπι, και την έπαυλη σε ένα κτήμα πολλών στρεμμάτων κοντά στην Αθήνα, βρίσκεται το 2009 στο μάτι του …κυκλώνα. Ο διευθύνων σύμβουλος της Τράπεζας Γιάννης Κυπρής, βλέποντας ότι κάτι δεν πάει καλά με την Ελλάδα αποφασίζει να ρευστοποιήσει σε πολύ καλές τιμές σχεδόν τα 2/3 του χαρτοφυλακίου των ελληνικών ομολόγων. Τον Μάρτιο και τον Ιούνιο του ίδιου έτους, όμως, ο Α. Ηλιάδης, άγνωστο γιατί, αποφασίζει να επαναγοράσει τα ελληνικά ομόλογα -2 δισ. ευρώ- ερήμην του διοικητικού συμβουλίου, το οποίο ενημερώθηκε εκ των υστέρων.
Όμως το 2011 με το haircut των ελληνικών ομολόγων η Κύπρου, όπως και οι άλλες ελληνικές τράπεζες, βρίσκεται με μια τρύπα πολλών εκατ. ευρώ. Στη Λευκωσία οργιάζουν οι φήμες ότι ο όμιλος θα χρειαστεί κρατική ενίσχυση από 500 εκατ. έως 1 δισ. ευρώ. Η διοίκηση το διαψεύδει. Στις αρχές του 2012 υποστηρίζεται ότι οι ανάγκες της είναι σχετικά μικρές και τα χρήματα που λείπουν θα βρεθούν εκ των ενόντων. Μάλιστα στη γενική συνέλευση των μετόχων του περασμένου Μαΐου έγινε λόγος για ένα κεφαλαιακό κενό της τάξεως των 200 εκατ. -ίσως και 300- χωρίς απολύτως καμία νύξη περί κρατικής ενίσχυσης. Αυτό ήταν και το μεγάλο στρατηγικό λάθος.
Η τράπεζα ύστερα από οκτώ ημέρες καταθέτει επίσημο επείγον αίτημα για ενίσχυση από το κυπριακό κράτος ύψους 500 εκατ. ευρώ και αποκαλύπτει ότι προτίθεται να προχωρήσει σε αύξηση των προβλέψεων που έχει λάβει για επισφαλή δάνεια.
Το τέλος για το πιο ισχυρό μη πολιτικό πρόσωπο της Κύπρου ήταν κοντά. Ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας Πανίκος Δημητριάδης ζητεί την απομάκρυνσή του Α. Ηλιάδη όπως και πράγματι έγινε.