Η τιμή των βασικών αντιρετροϊκών αγωγών έχει σαφώς μειωθεί αλλά οι φαρμακευτικές αγωγές για τους ασθενείς που βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο της νόσου, όσο διαρκούν τα δικαιώματα της πατέντας τους, είναι απρόσιτες στις πιο φτωχές χώρες τις οποίες μαστίζει ο ιός HIV, καταδίκασαν σήμερα οι Γιατροί χωρίς Σύνορα.
Η τιμή των αντιρετροϊκών αγωγών πρώτης και δεύτερης γραμμής μειώθηκαν κατά 29 και 28% από το 2012 αλλά οι αγωγές της τρίτης γραμμής που προορίζονται για τους ασθενείς των οποίων η νόσος ανιχνεύθηκε πολύ αργά ή γι’ αυτούς που οι πρώτες αγωγές αποδείχτηκαν μη δραστικές είναι 15 φορές ακριβότερες.
“Η τιμή τους είναι υπερβολικά υψηλή εξαιτίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας”, δήλωσε η οργάνωση των γιατρών στη σύνοδο της Διεθνούς Εταιρίας για το AIDS στην Κουάλα Λουμπούρ.
Χάρη στα γενόσημα φάρμακα, το κόστος της πρώιμης έναρξης μιας τριπλής θεραπείας είναι σήμερα 139 δολάρια ετησίως ανά άτομο, ενώ πέρυσι ήταν 172 δολάρια και το κόστος ενός βασικού αντιρετροϊκού φαρμάκου δεύτερης γραμμής είναι 303 δολάρια.
Αντίθετα μια αγωγή “ύστατης λύσης” στοιχίζει τουλάχιστον 2.000 δολάρια στις φτωχές χώρες. Στην Αρμενία για παράδειγμα ένα μόνο αντιρετροϊκό στα τρία ή τέσσερα που είναι απαραίτητα στοιχίζει τουλάχιστον 13.000 δολάρια.
Το 2012, 9,7 εκατομμύρια άνθρωποι λάμβαναν αντιρετροϊκή θεραπεία στις χώρες μικρού ή μεσαίου εισοδήματος έναντι 300.000 το 2002, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Η αύξηση του αριθμού των ανθρώπων που έχουν πρόσβαση στις θεραπείες συνεχίστηκε, με 1,6 εκατομμύριο περισσότερους στο τέλος της χρονιάς σε σχέση με το 2011, δηλαδή η υψηλότερη ετήσια αύξηση που έχει καταγραφεί ποτέ και αυτή αφορά κυρίως την περιοχή της Αφρικής.